Dos işletim sistemi 640 kb lık belleği neden kullanıyordu?

DOS (Disk Operating System), IBM tarafından 1980’lerin başında geliştirilen bir işletim sistemidir. 640 KB bellek kullanımı, IBM PC’nin başlangıçtaki tasarımından kaynaklanır.

IBM PC’nin ilk modeli, 1981 yılında piyasaya sürüldüğünde, bellek yönetimi için 16 bitlik bir adresleme sistemine sahipti. Bu, teorik olarak 64 KB (kilobayt) belleği adresleyebilir anlamına geliyordu. Ancak o dönemde bazı teknik sınırlamalar ve işletim sistemi tasarımı, kullanılabilecek bellek miktarını sınırladı.

DOS’un erken sürümleri, bellek yönetimi için “conventional memory” (geleneksel bellek) adı verilen bir bölüm kullanıyordu. Bu bellek bölümü, 640 KB’lık bir alana kadar olan bellek bölümünü ifade eder. Bununla birlikte, IBM PC’nin BIOS (Basic Input/Output System) ve diğer sistem bileşenleri de bellek bölgesinde yer kapladığından, kullanılabilir bellek miktarı biraz daha azdı.

Bu sınırlamalar, zaman içinde gelişen teknoloji ve işletim sistemi tasarımlarıyla aşıldı. Özellikle 1980’lerin sonunda ve 1990’ların başında yaygınlaşan genişletilmiş bellek yönetimi (Extended Memory Management) ile daha büyük bellek miktarlarına erişim mümkün hale geldi.

Sonuç olarak, DOS işletim sistemi 640 KB belleği kullanıyordu çünkü o dönemdeki donanım sınırlamaları ve tasarım tercihleri bu miktarı destekliyordu.

Daha fazla detay için bizi aramak veya yardım almaktan çekinmeyin.